‘Mijn beste besluit nam ik zo’n twintig jaar geleden. Ik werkte als glaszetter en leerde de zoon van de firma kennen. Die had een oude SRV-kar laten ombouwen tot snackbar en toen hij ging studeren kon ik de wagen overkopen. Ik had een vergunning geregeld om met die kar op een strand in Spaarnwoude te mogen staan. Vanaf toen reed ik elke lente en zomer met de wagen vol friet en snacks naar dat strand. Met mijn vrouw en zoontje had ik een mooie tijd. Ik was van niemand afhankelijk. Vier jaar ging dit goed, tot ik ziek werd en het moest opgeven. Maar die tijd zou ik voor geen goud hebben willen missen.’Toon, door Mayanne Könst.
