Ik ben Samy

‘Na een ernstig tramongeluk, waarna ik drie dagen in coma lag, kwam ik in een ziekenhuisbed bij zonder mijn benen. Dit was echt een heel angstig moment. Het eerste wat ik deed toen ik het besefte: om een bijbel vragen. Dagelijks ging ik daarin lezen, denken aan Jezus gaf mij kracht om de moeilijkste periode uit mijn leven door te komen. Na één week in het ziekenhuis vroeg een arts of ik mijn leven wilde beëindigen. Ik was illegaal in Nederland en al wat ouder, een asielzoeker met weinig toekomst. Het geloof gaf mij de moed om het niet op te geven. Ik ben goed opgevangen door de pastoor van het ziekenhuis en door vrijwilligers. Het was niet makkelijk om zonder mijn benen weer plezier te vinden. Het is me uiteindelijk gelukt. Ik heb zelfs een aantal jaren aan rolstoelbasketbal gedaan.